ضرورت تحقق سازمان نظام مددکاری اجتماعی
امروزه مددکاری اجتماعی یکی از تخصصی ترین و کاربردی ترین شغل های هر جامعه است. این شغل از پیشگیری و درمان مسائل و مشکلات و آسیب های افراد و جامعه تا برنامه ریزی های کلان کشوری را شامل می شود. متخصصین شاغل در حوزه مددکاری، با بکارگیری تمامی توان و مهارت های خود در راستای اهداف سلامت جامعه گام بر می دارند که در صورت اجرایی شدن طرح و برنامه های تخصصی ایشان در هر جامعه ای، ارتقاء سطح آگاهی و مهارت و سلامت افراد آن جامعه را به دنبال خواهد داشت. متأسفانه در این بین، مشکلات و موانع بسیاری بر سر راه ایشان وجود دارد که یکی از اساسی ترین و مهم ترین آنها، عدم وجود قوانین مدون و در پی آن عدم وجود حمایت قانونی است.
مددکاران اجتماعی به لحاظ خصوصیت شغلی مداخله گری، در زمان مواجهه با موقعیت های خطر برای افراد و جامعه می بایست از قدرت اجرایی بالایی برخوردار باشند.
به لحاظ ناشناخته ماندن شغل و جایگاه شغلی و همچنین عدم شناخت جامعه و مدیران ارشد از نیروی پتانسیل مددکاران اجتماعی که در صورت وجود بستری مناسب به نیروی بالفعل تأثیرگذار تبدیل می شود، بسیار مورد بی مهری قرار گرفته اند، که نتایج این بی توجهی ها در سطح جامعه به صورت افزایش آسیب های اجتماعی و حتی در بعضی موارد پدید آمدن آسیب های جدید و نوظهور نمایانگر شده است. از طرفی به کار گرفته شدن مددکاران در موقعیت های شغلی نامرتبط و استفاده از افراد غیر متخصص در جایگاه شغلی مددکاران، خود نیز بر آسیب های بیشتر این حرفه افزوده است.
نکات ذکر شده موارد اندکی از مسائلی است که نیاز به وجود سازمان، مجمع و یا نظام یکپارچه مددکاری اجتماعی را محسوس تر می کند، تا بتواند در تصمیم گیری های کشوری و اجتماعی مداخله کرده و بهترین راهکارها و برنامه ها را از مجرای تخصصی برای حل آسیب ها و مهمتر از آن، جهت پیشگیری از بروز مسائل اجتماعی ارائه گردد.
بدین جهت ضرورت تأسیس نظام مددکاری اجتماعی از جنبه ذیل مورد بررسی می باشد:
۱ – جذب نیروهای متخصص و دارای مهارت در موقعیت های شغلی مددکاری اجتماعی از طریق بانک اطلاعات نظام مددکاری اجتماعی
۲ – برنامه ریزی و ارائه طرح و راهکار طبق نیاز جامعه توسط گروه متخصص در نظام مددکاری اجتماعی
۳ – واگذاری اجرای طرح و برنامه های مرتبط به موسسات و افراد متخصص
۴ – حمایت از حقوق مالی و حمایتی مددکاران اجتماعی تحت پوشش سیستم یکپارچه خدمات اجتماعی
۵ – تصویب قوانین حمایتی در سطح کلان جامعه با پشتوانه و ضمانت اجرایی و قضایی
۶ – همسو کردن اهداف موسسات خصوصی و دولتی همراه با اهداف نظام مددکاری اجتماعی در راستای بهبود شرایط اجتماعی
این مهم بخش کوچکی از نکاتی است که ضرورت وجود نظام مددکاری اجتماعی را بیش از پیش نمایان می نماید.
شهره طاعتی | مددکار اجتماعی
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
