یادداشت کوتاه یک مددکار اجتماعی: شادمانی و رضايت مردم از زندگی به عنوان يكی از شاخص های توسعه مطرح است | مروری کوتاه بر عوامل موثر بر کاهش و افزایش نشاط اجتماعی

انسان موجودی هدفمند و جويای نشاط (شادکامي)، خوشبختی و سعادت مي‌باشد و تا زمانی كه به آنچه می خواهد دست نيابد احساس نشاط، خوشبختي و سعادت نمی كند. شايد به جرأت بتوان گفت همه تلاش هر انسان در جهت يافتن شادی، نشاط و خوشبختی در آينده است. شادی و نشاط به عنوان يكی از احساسات ريشه ای مثبت و يكی از ضروری‌ترین خواسته های فطری و نيازهای روانی انسان، نقش تعيين كننده ای در تأمين سلامت فرد و جامعه دارد. در واقع مي‌توان گفت احساس نشاط يكي از مهمترين پشتوانه‌های ما برای مقابله با مشكلات است. نشاط واقعي به اين بستگي دارد كه انسان نيازهای دروني و پنهاني خود را از طريقي كه جامعه و هنجارهاي معمول آن را قبول دارد، برآورد. نشاط واقعي احساسی خاص است كه شخص به هنگام رسيدن به آروزهايش پيدا مي‌كند. اما بايد يادآور شد كه احساس نشاط به متغيرهاي متفاوت اجتماعي و فردي بستگي دارد. نشاط (شادکامی) موجب تحرک فیزیکی و شکوفایی ظرفیتهای جدید در جامعه می‌شود. برقراری گسترده روابط اجتماعی، گسترش مشارکت‌های مردمی و هدفمندی جامعه از آثار نشاط اجتماعی است. نشاط اجتماعی حاصل عواملی است که از جامعه ای به جامعه‌ای دیگر متفاوت اند. این تفاوت ناشی از فرهنگ جوامع است. مقبولیت اجتماعی، امید به آینده، عدالت اجتماعی، پایبندی به معتقدات دینی، بیگانگی، همبستگی و محرومیت اجتماعی از عواملی هستند که در کاهش و افزایش نشاط اجتماعی مؤثرند. امروزه باور اساسي بر آن است كه در مورد يك ملت تنها با رشد اقتصادی نمي‌توان قضاوت كرد، بلكه احساس خشنودی، امنيت، رضايت اجتماعی و شادمانی مردم نيز مهم است. در اين ميان شادماني و رضايت مردم از زندگي به عنوان يكي از شاخص هاي توسعه مطرح است. نظريه هاي نوين توسعه، پيشرفت هر جامعه را در گرو استفاده بهينه از نيروي انساني آن جامعه می‌دانند. بر همين مبناست كه از سال 2000 به بعد در نگاه سازمان ملل براي تعيين سطح توسعه يافتگي كشورها، متغيرهاي شادكامي، اميد به آينده، خشنودي و رضامندي افراد جامعه نيز به عنوان يك متغیر كليدي وارد محاسبات شده است. در سند چشم انداز 20 ساله جمهوری اسلامي نيز، با درك اهميت اين موضوع، بر لزوم توجه به نيروي انساني سالم و فراهم كردن زمينه هاي رشد و تعالي استعدادهاي انساني و پرورش انسان هاي سالم، كارا، متعهد و با نشاط تأكيد شده است.

پروانه خفتان | کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی؛ مدرس دانشگاه علمی کاربردی واحد کرمانشاه
اولین مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران