مراقبین خانوادگی بیماران اعصاب و روان، نیازمند حمایت های اجتماعی هستند

حمایت اجتماعی از مراقبین خانگی: ارائه مراقبت و حمایت مستمر از بیماران روانی بسیار مشکل است.ابتلای یکی از اعضای خانواده به بیماری روانی فشار و نگرانی قابل ملاحظه ای را به دیگر اعضای خانواده اعمال می‌کند زیرا بار مسئولیت و مراقبت از عضو مبتلا بیشتر برعهده خانواده است.

حمایت اجتماعی از مراقبین خانگی

مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اختلال‌های روانی در مسیر مراقبت و کنترل عضو بیمار در خانواده، متحمل چالش‌های سهمگینی از جمله کاهش سطوح عملکردی و توانایی اعضا، تخریب سیستم عاطفی و ساختارهای ارتباطی خانواده، بروز مشکلات مالی و اقتصادی، کاهش تعاملات اجتماعی خانواده، تغییر در نقش ها، کاهش کیفیت زندگی و تهدید سلامتی آنها می‌گردند.

مراقبین خانوادگی بیماران روانی تحت فشار زیادی قرار دارند و در معرض آسیب‌های جسمی و روانی گوناگونی قرار دارند که سلامت عمومی آنها را به چالش می‌کشد. تنشها و فشارهای روانی مراقبین و اعضای خانواده بیماران روانی امری معمول و حتی قابل انتظار است. اما اگر اعضای خانواده‌های بیماران روانی بدون برنامه مناسب رها شوند، این رهاشدگی بدون برنامه می‌تواند ضمن کاهش تدریجی سطح سلامتی، آنها را به بیماران پنهان مبدل سازد.

حمایت اجتماعی می‌تواند نقش مهمی در حفظ سلامتی افراد و کاهش آثار منفی فشارهای فراوان ناشی از محیط و جامعه داشته باشد و افزایش میزان حمایت اجتماعی، از بروز ناخوشی های جسمی و روانی در افراد می‌کاهد و رفتارهای ارتقای سلامتی را تسهیل می‌کند و حوادث تنش زای زندگی را کاهش می‌دهد.

حمایت اجتماعی از مراقبین خانوادگی بیماران روانی به‌عنوان یکی از عوامل مهم در کاهش فشار مراقبت از بیماران شناخته شده است.

برای مراقبین و اعضای خانواده بیماران روان باید بسته های حمایت اجتماعی تعریف و به خانواده ها ارائه شود. در این بسته های حمایت اجتماعی باید ارائه خدمات با سه ویژگی بومی، رایگان و در دسترس و در زمینه های پزشکی، روان‌شناسی و مددکاری اجتماعی با هدف ارتقاء سلامت جسمی، روانی و اجتماعی اعضای خانواده در نظر گرفته شود و همچنین با ارائه برنامه های آموزشی مداوم در زمینه‌های کاهش استرس، مهارتهای زندگی، تاب آوری و نحوه برخورد با بیماران روانی باید سعی شود سطح سلامت عمومی اعضای خانواده به ویژه فرد مراقب بیمار ارتقاء داده شود.