ضرورت مبارزه با فقر جهت توسعه تاب آوری

مبارزه با فقر و توسعه تاب آوری: دیده بانان اجتماعی، تسهیلگران و تیم های تخصصی حل مسأله ضرورت دارد برای ورود به مولفه های اجتماعی (تولید و اشتغال) سازماندهی و وارد عمل شوند.

فرصت بی مانندی است که مددکاران اجتماعی بتوانند سیاستهای توانمندسازی را در اصلی ترین معنای خود به سمت شکوفایی، تولید و اشتغال پایدار هدایت نمایند.

مبارزه با فقر و توسعه تاب آوری

فرصت بی مانندی است که جامعه مدنی، سازمانهای مردم نهاد، بنیادهای خیریه و امدادی با همراهی تیم های تخصصی مددکاران اجتماعی با تأکید بر کسب و کار و اشتغال بتوانند بر نابرابری های عمیق و آسیب زای اقتصادی با توسعه انسجام و مشارکت های اجتماعی فائق آیند.

تیم های تخصصی حل مسأله که مأموریت اصلی خود را شکوفایی و بالندگی اقتصادی جوامع محلی بدانند به شایسته ترین شکل ممکن می توانند با توسعه توانمندی و مهارتهای فردی، گسترش سرمایه های انسانی و اجتماعی و بهینه سازی فرهنگ تعامل و تعاون در توسعه اشتغال و تولید نقش آفرینی کنند.

اقدامات مددکاران اجتماعی در سطوح مختلف جامعه بهرحال بایستی منجر به ارتقاء کیفی زندگی ذینفعان شده و توسعه سلامت معنوی و اجتماعی ایشان را دستآورد عمده خویش دانسته که بحمد الهی تاکنون نیز چنین بوده است.

فقر و آسیب پذیری مترداف یکدیگر نیستند اما اثر یکدیگر را تشدید میکنند و برای توسعه تاب آوری مبارزه جدی با فقر یکی از ضروریات است.

علاوه بر امداد و خدمات اجتماعی فراگیر در مقابله با آسیب های اجتماعی که بسیار مورد تأکید و توجه است باید اذعان داشت که مقابله با فقر نیز میتواند به نوعی مقابله با آسیب های اجتماعی و اسیب پذیری بشمار آید اگرچه الزاماً این دو مترداف هم نیستند اما مبارزه با فقر جدای از مبارزه با آسیب های اجتماعی نیست. مبارزه با فقر میتواند به نوعی توسعه تاب آوری هم به شمار آید.