مروری بر مشاهدات یک مددکار اجتماعی از اعتصاب جمعی ماه گذشته در بانه در پی کشته شدن کولبران

بانه، اعتصاب بازاریان و تجمع اعتراض آمیز شهروندان در پی کشته شدن کولبران

مشاهده یک مددکار اجتماعی از اعتصاب جمعی در بانه

کشته شدن کولبران کرد اتفاق جدیدی نیست و هر چند وقت یک بار مرگ آنان در پی درگیری با نیروهای امنیتی شهروندان کرد را در ماتمی بزرگ فرو می ­برد. متأسفانه دیگر بار در غم کشته شدن جوانی ۲۱ ساله و مردی ۴۵ ساله بانه و سایر شهرهای اطراف در سوگ جمعی فرو رفته­ اند. شهروندان بانه طی روزهای ۱۴ و ۱۵ شهریور ماه سال جاری در حرکتی اعتراض ­آمیز خواهان رسیدگی به این موضوع و پایان یافتن کشتارهای بی رحمانه جوانان و کولبران کرد شدند. این در حالی است که بازاریان با اتحاد و هماهنگی یکدیگر، سراسر بازار و اماکن تجاری را به حالت تعطیل درآورده­ و در مقابل فرمانداری تجمع کرده و خواهان دستیابی به حقوق از دست رفته خود شدند.

این حادثه و اعتراضات جمعی از چند منظر قابل اهمیت است:

  • شهروندان خواهان رسیدگی به وضعیت مرز و ساماندهی آن هستند. خواسته­ ای که هرگز بدان بها داده نشده و همواره تلفات جانی و مالی و امنیتی بسیاری را بر مرزنشیان وارد ساخته است؛
  • تجمع اعتراض آمیز شهروندان در فضایی از آرامش صورت گرفته است اما با مداخله نیروهای امنیتی از حالت آرامش خارج شده و بدل به درگیری و خشونت شده است. به طوری که بسیاری از شهروندان در پی درگیری با نیروهای امنیتی مجروح و روانه بیمارستان شده ­اند و بسیاری دیگر در زندان به سر می­برند؛
  • رسانه ملی که رسالت اطلاع رسانی را بر عهده دارد، کمترین آگاه­سازی درباره اتفاقات جاری در بانه صورت نداده است؛ این در حالی است که شهر بانه یکی از شهرهای تجاری است که از سراسر کشور مورد توجه مسافران، کسبه و تجار است و خیل عظیمی از شهروندان ایرانی را در طول سال پذیرا است. با مشاهده­ ای اجمالی در سطح شهر مسافران بسیاری دیده می­ شوند که همراه با خانواده و به قصد تفریح و خرید به بانه سفر کرده ­اند اما در هیاهوی شهر و وضعیت نابسامان آن گرفتار آمده­ اند و هنوز هم شاهد ورود مسافرانی هستیم که از اتفاقات جاری در بانه آگاه نیستند؛
  • بازاریان متحمل خسارات مالی شده ­اند، به طوری­که بسیاری از فعالیت­های اقتصادی و تجاری به حالت تعلیق درآمده است؛
  • شهر مملو از ناامنی است و کوچه­ ها و خیابان­ها خالی از تردد است و جز در موارد ضروری، شهروندان ترجیح می­ دهند که در منزل مانده و خود و خانواده را از ناامنی دور سازند. در گفتگو با شهروندان و به وپژه مسافرانی که در مسافرخانه ­ها، منازل استیجاری و پارک­ها مستقر شده ­اند ترس و نگرانی از شرایط پیش آمده را به وضوح می­ توان درک کرد؛
  • دسترسی به اینترنت امکان­پذیر نیست و تمامی مسیرهای مجازی برای کسب اطلاعات مسدود شده است؛
  • با گذشت دو روز از اعتراض جمعی شهروندان بانه و عدم رسیدگی به آن، سایر شهرهای اطراف از جمله سردشت، مریوان و پیرانشهر به این اعتراض ملحق شده و هم صدا با هم خواسته­ ای مشترک را فریاد می­ زنند.

وضعیت شهرهای مرزی از لحاظ بیکاری گسترده و اقتصاد ناپایدار و ناامنی فزاینده مسأله­ ای است که در طول سالیان مدید همواره وجود داشته است و چنان که باید و شاید بدان پرداخته نشده است. اینک در جهانی زیست می­کنیم که مردمان آگاه شده و خواهان دستیابی به حقوق خویشتن از منظر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هستند. شهروندان معترض تنها و تنها خواهان رسیدگی به شرایط دشوار پیش آمده و پایان بخشی به کشتار کولبرانی هستند که جان خود را در راه کسب لقمه ­ای نان برای خانواده به در یک چشم بر هم زدن از دست می­ دهند. خواسته ­ای که بدون تردید حق مسلم آنان است و امید می­ رود که جامعه مسئول این خواسته را محترم شمارده و با گفتمان عقلانی و نه گفتمان سرکوب در مسیر گره­ گشایی از مشکلات تدابیری بیاندیشد؛ چه در غیر این صورت اعتراضات گسترده ­تر و شرایط دشوارتر خواهد شد و قطعاً خسارات کلانی را به بار خواهد آورد.

کبری واعظی، کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی

۱۵ شهریور ۱۳۹۶

مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران
دکمه بازگشت به بالا