کلینیک های مددکاری اجتماعی؛ فرصت یا تهدید؟

عباسیآسیبهای اجتماعی در سالهای اخیر بیش از آنچه که ما فکر میکردیم پیش رفته است، این پیشروی فقط در کلانشهرها نبوده است، امروز با افزایش دسترسی مردم به ماهواره، شبکه های مجازی و وسایل ارتباط جمعی در اقصی نقاط کشور میزان رفتارهای پرآسیب افراد هم افزایش یافته است.

امروزه اخبار فراوانی از اعتیاد، طلاق، بلوغ جنسی زودرس و رفتارهای پرخطر، تجاوز، سرقت و … در بخش حوادث و اجتماعی روزنامه ها میخوانیم، حوادثی که حتی ممکن است در دور افتاده ترین روستاهای کشور اتفاق بیافتد.

امکان و نیروهای دولتی با پیشروی آسیبها برابری نمی کند، آسیبها هزاران برابر بیشتر از توان و امکانات دولتی و توان سازمان بهزیستی به عنوان متولی اصلی در حوزه ی آسیبها و فراهم کردن شرایط بهتر زیستن مردم جامعه است پیش می رود.

امروزه شرایط مقابله و پیشگیری از آسیبها به شکلی است که باید خدمات را در اختیار افراد  گذاشت نباید منتظر ماند تا افراد پس از حس نیاز به دنبال یافتن راه حل و خدمات مورد نیاز باشند، خدماتی که گاهی اوقات حتی متناسب با نیاز و خواسته ی آنان نیست و دستیابی به آن راحت هم نمی باشد.

بهزیستی با فهم این موضوع و پر کردن خلاء نیاز و ارائه خدمات به مردم اقدام به راه اندازی بخش خصوصی در حوزه ی اجتماعی نمود. زاییده ی این فکر و تفکر کلینیک های مددکاری اجتمای شده است، کلینیک های مددکاری مراکز بیرونی و خصوصی سازمان بهزیستی هستند، مراکز خصوصی و تخصصی در آسیبهای اجتماعی چرا که بنیان و اساس کلینیک های مددکاری اجتماعی با مددکار اجتماعی است.

کلینیک های مددکاری اجتماعی دارای ظرفیت و توان لازم در حوزه ی آموزش، مداخلات اجتماع محور، پیشگیری و کاهش آسیبهای اجتماعی هستند.

فعالیت نزدیک به ۳۵۰ عدد کلینیک مددکاری در سراسر کشور یعنی وجود ۳۵۰ بهزیستی خصوصی، مرکز کاهش آسیبهای اجتماعی و ظرفیت بالای علمی و عملی کلینیک ها در مداخلات اجتماعی می باشد.

کلینیک های مددکاری با امکانات شخصی در سراسر نقاط کشور بویژه در مناطق آسیب زا حضور فعال دارند و مشغول ارائه خدمات مورد نیاز به جامعه هدف هستند، خدماتی که متناسب با نیاز و فرهنگ حاکم بر آن مناطق است تا از طریق شناسایی آسیبها، شناسایی منابع اجتماعی و با جذب حداکثری مشارکت بتوانند در راستای بهتر زیستن مردم اقدام کنند، سازمان بهزیستی به عنوان متولی اصلی در حوزه آسیبهای اجتماعی و ارگان صادر کننده مجوز فعالیت کلینیک ها از این ظرفیت بالقوه و بالفعل کلینیک ها می تواند استفاده کند و همراه با این مراکز برای ارائه خدمات شایسته اقدام کند، کلینیک های مددکاری اجتماعی بازوان اجرایی سازمان بهزیستی و تمامی ارکانهایی هستند که در حال ارائه  به عموم مردم هستند، این در حالیست که از این ظرفیت آماده کلینیک های مددکاری در حوزه آموزش، پیشگیری و حتی سیاست گذاری استفاده نمی شود و به نوعی این مجموعه ی تخصصی مغفول مانده است و به نوعی این مجموعه به اطلاع سایرین رسانده نشده است.

شرایط پیشرونده ی آسیبها و مشکلات مردم به شکلی است که سازمان بهزیستی باید در کنار کلینیک های مددکاری اجتماعی که در واقع فرزندان این سازمان هستند قرار بگیرد، چرا که هدف هر دو یکی است، بهتر کردن شرایط زندگی مردم یکی از طریق امکانات و اعتبارات دولتی و دیگری از طریق مداخلات اجتماعی و جذب حداکثری مشارکت مردم و نهادی ذیربط در حل آسیبهای اجتماعی.

حضور کلینیک های مددکاری اجتماعی در هر شهر و محله ای نقطه ی عطف و قوتی است برای آن محله چرا که امکان ارائه خدمات را سهل تر می کند، سریع تر به نیاز مردم پاسخ داده می شود.

ورود مددکاران اجتماعی به زندگی مردم و ارتقاء کیفیت زندگی مردم و محلات یکی از نیازهای اساسی جامعه ی امروز ایران است و این ممکن نمی شود جز با استفاده از ظرفیت کلینیک های مددکاری اجتماعی، مراکز تخصصی و خصوصی که در حوزه اجتماعی مشغول بکار هستند.

 

مریم عباسی
مددکار اجتماعی  و عضو هییت مدیره کانون
کلینیک های مددکاری اجتماعی استان تهران

مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران
دکمه بازگشت به بالا