روش مدیریت مورد برای معتادین به مواد مخدر “بخش اول”

ووتر واندرپلاسچِن و جسیکا دِمایر معتقدند پیرامون مدیریت مورد برای افراد معتاد به صورت فرآیند گردشی بایست ۶ مرحله را طی نمود:

یافتن مورد مطالعه و اشتغال به آن، ارزیابی، برنامه ریزی، پیوند، حمایت، نظارت، ارزیابی پایانی و …

مورد مطالعه:

گیلبرت ۳۴ ساله مطلقه، با دو فرزند که در حال حاضر با فرزندانش ارتباطی ندارد. وی سابقه طولانی در استفاده از الکل، تزریق وریدی هروئین، مصرف بیش از حد آرام بخش ها، کوکائین و داروهای ضد افسردگی دارد. او استفاده از مواد را در نوجوانی آغاز نموده و در ۲۳ سالگی دوره درمان با متادون داشته است. گیلبرت چند سالی را در زندان بوده و البته برنامه های سم زدایی زیادی را در مراکز مختلف دنبال کرده اما بیشتر از چند هفته دوام نیاورده است. او مشکلات روانی و عاطفی فراوانی را حین زندگی در خانه پدربزرگش تجربه نموده و تصویر بسیار منفی از خودش دارد و از “بیماری هراسی” رنج می برد. اغلب از خودش رفتار پارانویایی نشان داده و چند بار دست به خودکشی زده است.

یافتن مورد مطالعه: طیف وسیعی از فعالیت های مدیریت مورد، قبل از حضور مددجو در برنامه است. برای یافتن مورد مطالعه، داشتن توافقات رسمی و ارتباطات آژانس های ارجاع دهنده بالقوه نظیر امکانات مراقبت های پزشکی اورژانسی، واحد های سم زدایی و بحران، مقامات اجرای قانون، و نهادهای رفاه عمومی مهم است. هدف مدیریت مورد در این مرحله، کاهش موانع درمان و دیگر خدمات است. همچنین مددکار در صورت عدم رغبت مددجو، به کمک رویکردهای مصاحبه انگیزشی، گذشته و عواقب سوء مصرف مواد مخدر در آینده را برای وی یادآوری کرده و در رفع نیازهای زیستی وی کمک می نماید.

ضمن اینکه مددجو بایستی از تعهدات و الزاماتی که انتظار می رود در برنامه مدیریت مورد با آن ها برخورد کند، آگاه شود. این مبحث می تواند به صورت امضای قرارداد مدیریت مورد یا رضایت آگاهانه مددجو و ارتباط با دیگر خدمات و حفظ حریم شخصی وی باشد که احترام، ارتباطات آزاد و اعتماد متقابل را می طلبد.

_ گیلبرت که در خیابان زندگی میکرد و ترس از این داشت که به سبب یکی از دزدی هایش بازداشت شود توسط مددکاری برای پروژه مدیریت مورد معرفی شد. در ابتدا با گیلبرت تا مرکز بحران همراه شده، سپس اصول و قوانین و طول مدت پروژه را برای وی توضیح دادند. سپس از وی که به دلیل مصرف بیش از حد مواد ثبات روانی و رفتاری نداشت خواستند تا نکات زندگی اش را فهرست کند. بعد وی رضایت نامه تبادل اطلاعات را امضا نمود تا مددکار بتواند اطلاعات مددجو را در صورت لزوم به اشتراک گذاشته تا نیازی به توضیحات دوباره گیلبرت در باره زندگی اش نباشد.

ارزیابی: فهرست جامع نقاط قوت و ضعف مددجو با تمرکز بر روی منابع جامعه است. در این مرحله بایستی نیازهای اولیه مددجو، سطح عملکرد، خواسته ها و نقاط قوت، کمبود مهارت، و وضعیت خاص پرخطر او را در نظر داشت. در کنار ارزیابی نیازها، سنجش زیستی_روانی_اجتماعی مددجو از لحاظ  مالی، مسکن، سلامت جسمی و روانی، سابقه مصرف مواد و درمان، شغل و تحصیلات، خانواده و روابط اجتماعی، موارد مرتبط با عدالت کیفری و فراغت وی نیز باید بررسی شود. استفاده از اطلاعات درمانی و مراقبتی گذشته حتی صحبت های آشنایان و همسایه ها نیز می تواند مفید باشد.

_  مددکار مرکز ترک اعتیاد درباره گیلبرت اذعان داشت شخصی بینهایت بی ثبات که توجه زیادی را از مراقبت کننده ها می طلبیده است و به سختی زندگی اش را کنترل میکرده و روزهای متمادی دچار مشکل و دردسر می شده است.در این مرحله شرایط روزانه و شدت مشکلش سنجیده شده و طرحی پیرامون سابقه روابط خانوادگی و اجتماعی اش ایجاد شد.

ادامه دارد ….

منبع:

Article: The practice of case management for substance abusers

Project: Case management for persons with substance use problems

Wouter Vanderplasschen ۳۶.۰۹, Ghent University

Jessica De Maeyer ۲۴.۷۳ ,Hogeschool Gent